Eerst had ze haar knuffel in de kist gelegd:
‘Voor jou mama, dan ben je niet alleen.’
Toen hielp ze mee om de schroefjes van de kist dicht te maken.
Samen met haar vader duwde ze de kist naar de rouwauto.
In de kerk keek ze met grote ogen om zich heen: Zoveel mensen!
Op de begraafplaats liep ze aan de hand van haar tante naar het graf.
De dominee sprak.
De kist daalde.
Alle mensen liepen langs het graf.
Ze speelde wat:
schelpjes in een hartvorm,
steentjes op een rij
en toen was iedereen voorbij.
Kom, zei haar vader, kom, dan krijg je limonade.
‘Maar mama?’ vroeg ze…. ‘Mamaaaaaa…….’